“သူမသာ ကိုယ်အသုဘ”- အတူတကွ ပျက်စီးခြင်းဆီ ဦးတည်နေသော ခေတ်သစ်စစ်ပွဲများ

မြန်မာစကားပုံတစ်ခုရှိသည် – “သူမသာ ကိုယ်အသုဘ”။ ဤစကားပုံ၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ ရိုးရှင်းသော်လည်း ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ တစ်ဖက်လူသေသလို ကိုယ်လည်းသေရမည်။ အနိုင်အရှုံးဆိုသည်ထက် အတူတကွ ပျက်စီးခြင်းတရား၊ သူသေကိုယ်သေ အခြေအနေကို ညွှန်းဆိုနေခြင်းဖြစ်သည်။

ယနေ့ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေးဇာတ်ခုံပေါ်တွင် အရှိန်မြင့်လာနေသော အစ္စရေးနှင့် အီရန်တို့၏ ပဋိပက္ခကို ကြည့်လျှင် ဤစကားပုံသည် စာရွက်ပေါ်မှ စကားလုံးများ မဟုတ်တော့ဘဲ လူသားမျိုးနွယ်တစ်ရပ်လုံး၏ ကြမ္မာကို ပုံဖော်နေသည့် လက်တွေ့ကျသော ခြိမ်းခြောက်မှုကြီး ဖြစ်လာနေသည်ကို ထင်ရှားစွာ မြင်တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။

ပဋိပက္ခ၏ မီးပွားမှာ အစ္စရေး၏ “Operation Rising Lion” စစ်ဆင်ရေးမှ စတင်ခဲ့သည်။

အီရန်၏ ထိပ်တန်းစစ်ခေါင်းဆောင်များနှင့် သိပ္ပံပညာရှင်များကို ပစ်မှတ်ထားတိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်းသည် အီရန်နိုင်ငံအတွက် ကြီးမားသော ထိုးနှက်ချက်ဖြစ်ခဲ့သည်။

ဤလုပ်ရပ်သည် “သူမသာ ကိုယ်အသုဘ” ဟူသော ကြမ္မာငင်သည့်ကစားပွဲကို စတင်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်တွင် “အသုဘ” တစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်သည့်အခါ လက်တုံ့ပြန်မှုသည် မလွဲမသွေ ရောက်ရှိလာမည်သာ ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် အီရန်သည် “Operation True Promise III” ဖြင့် ချက်ချင်းတုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ တာဝေးပစ်ဒုံးကျည်များနှင့် ဒရုန်းများဖြင့် အစ္စရေးပိုင်နက်ကို တိုက်ခိုက်ခြင်းသည် “သင်တို့ဘက်က အလောင်းတစ်လောင်း ဖန်တီးလျှင် ကျွန်ုပ်တို့ဘက်ကလည်း သင်တို့ဆီ အလောင်းတစ်လောင်း ပြန်ပို့မည်” ဟူသော သတင်းစကားကို ရှင်းလင်းစွာ ပါးလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ဤနေရာတွင် ခေတ်သစ်စစ်ပွဲ၏ အန္တရာယ်ကြီးမားပုံကို ကျွန်ုပ်တို့ မြင်တွေ့နိုင်သည်။

အစ္စရေး၏ အဆင့်မြင့် ကာကွယ်ရေးစနစ်များနှင့် အမေရိကန်၏ အကူအညီများက ဒုံးကျည်အများစုကို ဟန့်တားနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဤတိုက်ခိုက်မှုများ၏ သံသရာသည် ရပ်တန့်သွားမည်မဟုတ်ပေ။

တစ်ဖက်က ပိုအဆင့်မြင့်သော လက်နက်ဖြင့် တိုက်ခိုက်လျှင် နောက်တစ်ဖက်ကလည်း ထို့ထက်ပိုပြင်းထန်သော လက်နက်ဖြင့် တုံ့ပြန်ရန် ကြိုးစားမည်သာဖြစ်သည်။

ဤသည်မှာ နှစ်ဖက်စလုံး မိမိတို့၏ အသုဘအခမ်းအနားကို မိမိတို့ကိုယ်တိုင် စီစဥ်နေကြသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

ပို၍ စိုးရိမ်စရာကောင်းသည်မှာ ဤ “သူသေကိုယ်သေ” ပဋိပက္ခအတွင်းသို့ ကမ္ဘာ့အင်အားကြီးနိုင်ငံများ ပါဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုက အစ္စရေးကို ကူညီခြင်း၊ အရှေ့ပင်လယ်မြေထဲပင်လယ်သို့ USS Thomas Hudner ကဲ့သို့သော ဖျက်သင်္ဘောများ စေလွှတ်ခြင်းသည် စစ်မီးကို ငြှိမ်းသတ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဖက်လုံးအတွက် အသုဘအခမ်းအနားကို ပိုမိုခမ်းနားစွာ ကျင်းပနိုင်ရန် ပြင်ဆင်နေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

မတော်တဆ ထိခိုက်မှုငယ်တစ်ခုကပင် ဤဒေသတစ်ခုလုံးကို သာမက ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကိုပါ လူသားတို့၏ အလောင်းပုံကြီးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်သည်။

စစ်ပွဲ၏အဆုံးတွင် အောင်နိုင်သူအဖြစ် မည်သူကျန်မည်နည်း။ အဖြေမှာ ရှင်းလင်းပါသည် – ပြာပုံအတိပြီးနေသော မြို့ပျက်ကြီးများနှင့် နှစ်ဖက်စလုံးမှ “အသုဘ” များသာ ကျန်ရစ်မည်ဖြစ်သည်။

အဖိုးတန်လူ့အသက်များ၊ နိုင်ငံ၏ အခြေခံအဆောက်အအုံများနှင့် မျိုးဆက်များစွာ၏ အနာဂတ်များအားလုံးသည် ဤ “သူမသာ ကိုယ်အသုဘ” ဟူသော အမုန်းတရား၏ မီးထဲတွင် လောင်ကျွမ်းပျက်စီးသွားမည်ဖြစ်သည်။

ထိုအခါ အောင်ပွဲခံရန် မည်သူမျှ ကျန်ရစ်တော့မည် မဟုတ်ပေ။

သို့ဖြစ်၍၊ ကျွန်ုပ်တို့ရှေ့တွင် ရွေးချယ်စရာလမ်းနှစ်သွယ်သာ ရှိပါသည်။ စားပွဲဝိုင်းတွင် အဖြေရှာ၍ အတူတကွ ရှင်သန်မည့် အနာဂတ်လော၊ သို့မဟုတ် စစ်မြေပြင်တွင် အတူတကွ ပျက်စီးကာ “သူမသာ ကိုယ်အသုဘ” ဖြစ်ရမည့် ကြမ္မာဆိုးလော။

လူသားမျိုးနွယ်တစ်ရပ်လုံးအနေဖြင့် လက်တုံ့ပြန်ခြင်း သံသရာကို ရပ်တန့်ကာ၊ သံတမန်ရေးရာနည်းလမ်းဖြင့် ငြိမ်းချမ်းရေးကို အသည်းအသန် ရှာဖွေရမည့် အချိန်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

သို့မဟုတ်ပါက တတိယကမ္ဘာစစ်ဟုခေါ်သော လူသားမျိုးနွယ်၏ အကြီးမားဆုံး အသုဘအခမ်းအနားကြီးကို ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး မလွဲမသွေ ရင်ဆိုင်ကြရမည်သာ ဖြစ်သည်။